Πόσες Φορές με επισκεφτήκατε...!!

23 Φεβ 2014

1941 -Τα θαμμένα αγάλματα του Αρχαιολογικού Μουσείου πρίν την εισβολή


Επί έξι μήνες πριν από την εισβολή των Γερμανών μια ομάδα από εργάτες και αρχαιολόγους έσκαβε τα δάπεδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για να θάψει εκεί ό,τι πολυτιμότερο έχει η Αθήνα: τους κούρους και τις ληκύθους της.
Την Κυριακή 27 Απριλίου 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατέλαβαν την Αθήνα. Την επομένη, νωρίς το πρωί, οι Γερμανοί αξιωματικοί που ανέβηκαν με φόρα τα μαρμάρινα σκαλιά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου διαπίστωσαν με έκπληξη ότι παραλάμβαναν ένα κτίριο άδειο.
Δεν βρήκαν πουθενά ούτε ίχνος από τα χιλιάδες πολύτιμα εκθέματα που κοσμούσαν το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας τα προηγούμενα εξήντα χρόνια της λειτουργίας του. Αντί για αγάλματα, στέκονταν μπροστά τους παγωμένοι και ανέκφραστοι οι λιγοστοί αρχαιολόγοι και οι φύλακες που είχαν βάρδια εκείνη την ώρα.

Από την προετοιμασία απόκρυψης των επιτύμβιων γλυπτών του Μουσείου. (Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).

Στις επίμονες ερωτήσεις τους, εκείνοι απάντησαν σιβυλλικά, ότι τα αρχαία είναι εκεί όπου όλοι γνωρίζουν, κάτω από τη γη. Και είναι αλήθεια ότι τα αρχαία είχαν μόλις επιστρέψει ξανά στο χώμα, δηλαδή στη μοναδική κιβωτό του κόσμου στην οποία θα μπορούσαν να παραμείνουν ασφαλή.
Magnify Image
Η απόκρυψη του Κούρου του Σουνίου ΕΑΜ 2720 στο όρυγμα που είχε διανοιχθεί μπροστά από το βάθρο του. (Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου)


Η εύθραυστη ευρωπαϊκή τάξη του Μεσοπολέμου ήταν αισθητή στις ελληνικές κυβερνήσεις πολύ καιρό πριν από την κήρυξη του πολέμου. Από το 1937 η κυβέρνηση Μεταξά είχε ξεκινήσει αλληλογραφία με τη Διεύθυνση Αρχαιοτήτων του υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, προκειμένου να εκπονηθεί από κοινού ένα πλήρες σχέδιο διαφύλαξης των αρχαίων από τις αεροπορικές επιδρομές και από το ενδεχόμενο των οδομαχιών εντός των πόλεων.
Στην επίμονη απαίτηση του κράτους να συνταχθούν κατάλογοι και να ταξινομηθούν τα αρχαία σε κατηγορίες με βάση τη σπουδαιότητά τους οι αρχαιολόγοι της Υπηρεσίας υποστήριζαν σταθερά ότι δεν υπήρχε δυνατότητα επιλογής και ότι όλα τα αρχαία (εκτεθειμένα και αποθηκευμένα) έπρεπε να διασωθούν σε περίπτωση πολέμου.
Μάλιστα, ο Νικόλαος Κυπαρίσσης, Έφορος Αρχαιοτήτων Αθηνών (Αττικής και Μεγαρίδος εκτός Πειραιώς), σε εμπιστευτική του έκθεση προς το υπουργείο στις 11 Αυγούστου 1937 αναφέρει ότι, αντί να δαπανηθούν μεγάλα ποσά για την κατασκευή καταφυγίων για ορισμένα από τα αρχαία, θα ήταν προτιμότερο να μεταφερθούν σε νέους χώρους φύλαξης, ασφαλείς από φωτιά και βομβιστικές επιθέσεις, σε κηρυγμένες «αρχαιολογικές πόλεις», οι οποίες με διεθνείς συμβάσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ιερές και απαραβίαστες.
Και υπέδειξε την περιοχή της Ακρόπολης ως μία από αυτές.
Ωστόσο, η πραγματικότητα διέλυσε τις ελπίδες και τις λιγοστές αμφιβολίες για το επερχόμενο κακό. Οι προετοιμασίες για την αντιμετώπιση του κινδύνου των καταστροφών εντείνονταν με την πάροδο του χρόνου. Στις 18 Ιουνίου 1940 ο υφυπουργός Παιδείας Ν. Σπέντζας ανακοίνωσε με εμπιστευτικό του έγγραφο ότι «Από σήμερον απαγορεύομεν την χορήγησιν κανονικών αδειών, κατόπιν αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου».
Με την κήρυξη του πολέμου τέσσερις μήνες μετά, η Αρχαιολογική Υπηρεσία αντέδρασε αστραπιαία. Με έγγραφό της στις 11 Νοεμβρίου 1940 που απεστάλη σε όλες τις τοπικές διευθύνσεις, εξέδωσε ειδικές τεχνικές οδηγίες «διά την προστασίαν των αρχαίων των διαφόρων μουσείων από τους εναερίους κινδύνους». Σε αυτές προβλέπονταν δύο τρόποι ασφάλισης των ογκωδών και μη μετακινήσιμων εκθεμάτων.
Ο πρώτος ήταν «διά της περικαλύψεως του αγάλματος διά γαιοσάκκων, αφ’ ου προηγουμένως τούτο περιβληθή δι’ ενός ξυλίνου ικριώματος επενδεδυμένου διά σανίδων ως το υπόδειγμα» και ο δεύτερος, που προκρίθηκε ως αποτελεσματικότερος, με την κατάχωση των αγαλμάτων εντός του δαπέδου της αίθουσας ή στην αυλή του μουσείου ή σε περιφραγμένες αυλές και υπόγεια δημόσιων ιδρυμάτων.
Η μέθοδος της κατάχωσης, μάλιστα, δινόταν με κάθε λεπτομέρεια. Τα αγάλματα έπρεπε να αποτεθούν στον πυθμένα του ορύγματος που ήταν επενδεδυμένο με οπλισμένο σκυρόδεμα, σε οριζόντια θέση (σαν νεκρά σώματα σε τάφο), να καλυφθούν με αδρανή υλικά και το όρυγμα να σφραγιστεί με πλάκα τσιμέντου. Για τα χάλκινα και για τα πήλινα προβλεπόταν η φύλαξη εντός κιβωτίων επενδεδυμένων με κερόχαρτο ή πισσόχαρτο για τον φόβο της υγρασίας.   Ένα από τα ορύγματα με τα αμήχανα πλήθη των αγαλμάτων.
Magnify Image
Ένα από τα ορύγματα με τα αμήχανα πλήθη των αγαλμάτων.
Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σήμανε συναγερμός.
Με υπουργική απόφαση συστάθηκε η Επιτροπή Απόκρυψης και Ασφάλισης των εκθεμάτων του, με επικεφαλής τρεις Αρεοπαγίτες και μέλη τον γραμματέα της Αρχαιολογικής Εταιρείας Γεώργιο Οικονόμο, τον προσωρινό διευθυντή του μουσείου Αναστάσιο Ορλάνδο, τον καθηγητή Σπυρίδωνα Μαρινάτο, τους εφόρους Γιάννη Μηλιάδη και Σέμνη Καρούζου, την επιμελήτρια Ιωάννα Κωνσταντίνου και ορισμένους μηχανικούς και αρχιτέκτονες του υπουργείου.
Στην ομάδα προστέθηκαν και εθελοντές, όπως ο διευθυντής του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Otto Walter, ο Βρετανός αρχαιολόγος Allan Wace και o ακαδημαϊκός Σπύρος Ιακωβίδης, που ήταν τότε πρωτοετής φοιτητής Αρχαιολογίας. «Πολύ πρωί, πριν να δύσει η σελήνη, συγκεντρώνονταν στο μουσείο όσοι είχαν αναλάβει την εργασία τούτη. Νύχτα έφευγαν το βράδυ για να πάνε στα σπίτια τους» γράφει χαρακτηριστικά η Σέμνη Καρούζου.
Η φύλαξη των γλυπτών γινόταν ανάλογα με το μέγεθος και τη σημασία του καθενός. Τα μεγαλύτερα από αυτά παρατάσσονταν όρθια σε βαθιά ορύγματα που είχαν ανοιχτεί στα δάπεδα των βόρειων αιθουσών του μουσείου, το οποίο ήταν, άλλωστε, θεμελιωμένο πάνω στον μαλακό βράχο. Για την κάθοδο των αγαλμάτων στα ορύγματα χρησιμοποιήθηκαν αυτοσχέδιοι ξύλινοι γερανοί, τους οποίους χειρίζονταν αδιάκοπα οι τεχνίτες του μουσείου.
Τα ορύγματα, που έμοιαζαν με πολυάνδρια, δηλαδή με ομαδικούς τάφους, συγκέντρωσαν ένα σαστισμένο πλήθος μορφών, σαν αυτό που εικονίζεται στην πιο πολύτιμη από τις φωτογραφίες του ομώνυμου αρχείου του μουσείου. Ανάμεσα στις μορφές των αγαλμάτων, που στέκονται αμήχανα στον νέο τους τάφο, βρίσκεται κι ένας από τους ανώνυμους πρωταγωνιστές του Έπους της Απόκρυψης. Ένας τεχνίτης του μουσείου που κοιτά αφηρημένα τον φακό.
Κι έτσι όπως συμμερίζεται την αβέβαιη μοίρα των ημερών, καταλήγει να μην ξεχωρίζει από το πλήθος τριγύρω. «Αν καμιά ζημιά δεν έγινε στα μάρμαρα, παρόλες αυτές τις μετακινήσεις, οφείλεται τούτο κυριότατα στο ότι προϊστάμενος του συνεργείου των εργατών ήταν τότε, έως και στα πρώτα χρόνια ύστερ’ από τον πόλεμο, ο παλαιός, έμπειρος και αφοσιωμένος γλύπτης των ελληνικών μουσείων Ανδρέας Παναγιωτάκης» αφηγείται η Σέμνη Καρούζου.
Η δουλειά γινόταν στα υπόγεια του μουσείου. Τα αγάλματα τοποθετούνταν σαν άνθρωποι σε διαδήλωση. «Τον Οκτώβριο του 1940, όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος, μόλις είχα εγγραφεί στο πανεπιστήμιο, πρωτοετής φοιτητής» θυμάται σε συνέντευξή του ο ακαδημαϊκός Σπύρος Ιακωβίδης. «Η απόκρυψη είχε ήδη αρχίσει κι εγώ προσέφερα την εθελοντική μου εργασία. Με έβαλαν σε μία από τις αποθήκες, όπου υπήρχαν τεράστια κασόνια.
Η δουλειά μου ήταν να τυλίγω ταναγραίες σε παλιές εφημερίδες και με μεγάλη προσοχή να τις τοποθετώ στα κασόνια. Μετά, τη δουλειά συνέχιζε η ειδική επιτροπή που είχε συσταθεί. Όλοι δουλεύαμε ενάντια στον χρόνο, με τον φόβο της εισβολής των Γερμανών, και βέβαια με τεράστια προσοχή.
Οι ταναγραίες τυλίγονταν εύκολα. Όμως τα αγγεία έσπαγαν ακόμα πιο εύκολα… Η δουλειά γινόταν στα υπόγεια του μουσείου. Τα αγάλματα τοποθετούνταν σαν άνθρωποι σε διαδήλωση. Στη συνέχεια χυνόταν πάνω τους άμμος που ξεχώριζε το ένα από το άλλο και τα σκέπαζε και από πάνω έπεφτε πλάκα τσιμέντο. Τα παράθυρα των υπόγειων χώρων τα φράζανε με τσουβάλια από άμμο. Με αυτό τον τρόπο δεν μπορούσαν να πάθουν τίποτε από αεροπορική επιδρομή».
Τα ξύλινα κιβώτια με τα πήλινα αγγεία και τα ειδώλια, καθώς και με τα χάλκινα έργα, τοποθετούνταν στις ημιυπόγειες αποθήκες της επέκτασης του μουσείου, που είχε μόλις ολοκληρωθεί προς την οδό Μπουμπουλίνας. Μετά τη συμπλήρωση των χώρων, τα δωμάτια γεμίζονταν μέχρι την οροφή με στεγνή άμμο, προκειμένου να αντέξουν τη διάρρηξη της τσιμεντένιας πλάκας της οροφής τους από ενδεχόμενο βομβαρδισμό.
Ένα στιγμιότυπο αυτής της εργασίας του εγκιβωτισμού αποτυπώθηκε σε μία ξεχωριστή φωτογραφία, τη μόνη που εικονίζει τους τεχνίτες του μουσείου σε μια στιγμή ανάπαυλας να κοιτούν ανέκφραστοι τον φακό, ανθρώπους που αναρωτιέται κανείς για την τύχη τους τους σκληρούς μήνες της αθηναϊκής Κατοχής.
Η Σέμνη Καρούζου διέσωσε το όνομα ενός από αυτούς: «Σε όλη την εργασία του ξεριζώματος και του εγκιβωτισμού των αρχαίων της Συλλογής Αγγείων και Μικροτεχνημάτων πρωτοστατούσε ο μακαρίτης αρχιτεχνίτης Γεώργιος Κοντογιώργης, ένας από τους τεχνίτες που τόσα προσέφεραν και προσφέρουν στην ανάδειξη και την ασφάλεια των αρχαίων». Ταυτόχρονα με τα αρχαία εγκιβωτίστηκαν και οι πολύτιμοι κατάλογοι του μουσείου, δηλαδή τα βιβλία καταγραφής και τεκμηρίωσης των αρχαιοτήτων του.
Τα κιβώτια αυτά παραδοθήκαν στον γενικό ταμία της Τράπεζας της Ελλάδος στις 29 Νοεμβρίου 1940. Στις 17 Απριλίου 1941, στο κεντρικό κατάστημα της ίδιας τράπεζας, υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής των ξύλινων κιβωτίων με τα χρυσά και με τα άλλα πολύτιμα ευρήματα των Μυκηνών.
Ήταν η πράξη του τέλους μιας εξάμηνης επιχείρησης που πέτυχε να ασφαλίσει τον αμύθητο πλούτο του μεγαλύτερου μουσείου της χώρας. «Η όψη του μουσείου τον Απρίλη του 1941, γυμνωμένου από όλο το περιεχόμενό του, ήταν μια εικόνα ερήμωσης. Οι τοίχοι γυμνοί, τα δάπεδα πολλών αιθουσών σκαμμένα, οι προθήκες άδειες».
Ήταν η εικόνα που αντίκρισαν οι Γερμανοί αξιωματικοί το πρωί της Δευτέρας 28 Απριλίου. Της πρώτης μέρας της αθηναϊκής Κατοχής.   Στιγμιότυπο από τον εγκιβωτισμό του αμφορέα Α 803.
Magnify Image
Στιγμιότυπο από τον εγκιβωτισμό του αμφορέα Α 803.

Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το μουσείο δεν παρέμεινε έρημο. Καταλήφθηκε από δημόσιες υπηρεσίες. Στη μεγάλη Μυκηναία Αίθουσα στεγάστηκε η Κρατική Ορχήστρα. Σε ένα μεγάλο μέρος της δυτικής πλευράς, δεξιά από την είσοδο, εγκαταστάθηκε το Κεντρικό Ταχυδρομείο.
Στις αίθουσες του πρώτου ορόφου επί της οδού Μπουμπουλίνας λειτούργησαν οι υπηρεσίες του υπουργείου Πρόνοιας, ενώ σε μια αίθουσα του παλαιού κτιρίου προς την οδό Τοσίτσα εγκαταστάθηκε μια ειδική Υγειονομική Υπηρεσία, απ’ όπου «περνούσαν υποχρεωτικά δυστυχισμένες νέες γυναίκες, απόκληρες της κοινωνίας» όπως διασώζει η Σέμνη Καρούζου.
Σε μια γωνιά του νέου κτιρίου έμεινε λιγοστός χώρος για τα γραφεία των υπαλλήλων του μουσείου, όπου συγκεντρώθηκε η άχρηστη πια σκευή του, το πλήθος των άδειων προθηκών, ορισμένοι πίνακες της Εθνικής Πινακοθήκης και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Σε ένα από τα υπόγεια της νέας πτέρυγας παρασκευαζόταν το συσσίτιο των φυλάκων και των αρχαιολογικών υπαλλήλων, με τα πυκνά ίχνη από τους καπνούς του να παραμένουν μέχρι σήμερα σε σημεία της οροφής.
Παρά την απώλεια του χαρακτήρα του, το κτίριο παρέμεινε αλώβητο μέχρι το τέλος της Κατοχής. Ως τις «ημέρες του δεκεμβριανού εφιάλτη», όταν οι «πολυβολισμοί των αεροπλάνων» κατέκαψαν μέρος της ξύλινης στέγης του και ένα τμήμα του πρώτου ορόφου διαμορφώθηκε σε φυλακές των κρατουμένων.
Ορισμένοι από τους διάτρητους από τις οβίδες τοίχους διατηρούνται ακόμα και σήμερα, μεταξύ των γραφείων όπου εργάζεται το προσωπικό του Μουσείου. Και παρά τη μακρά και επίπονη αποκατάσταση του κτιρίου και των εκθέσεών του τα μεταπολεμικά χρόνια, ήσαν πολλές οι κρυμμένες εκπλήξεις που έρχονταν σποραδικά στο φως.
Ακόμα και η δεύτερη, εκ βάθρων ανακαίνισή του, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, ήταν η αφορμή να ανακαλυφθούν και άλλα από τα καλά θαμμένα μυστικά του. Να ήταν, άραγε, τα τελευταία; Ζώντας και δουλεύοντας κανείς ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους, γνωρίζει πως δεν του επιτρέπεται να διατυπώνει τέτοιες εκφράσεις χρονικής βεβαιότητας.

ΠΗΓΕΣ Βενάρδου Ε., Μια απόκρυψη αλλιώτικη από τις άλλες. Επιχείρηση «Κρυμμένοι Θησαυροί». Διαθέσιμο στο www.psaxtiria.net/forum/archive/index.php/t-2897.html Καλτσάς Ν., «Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο», Αθήνα 2007, 20. Διαθέσιμο στο www.latsis-foundation.org/megazine/publish/ebook.php?book=31&preloader=1 Καρούζου Σ., «Σύντομη Ιστορία του Εθνικού Μουσείου», στο Καρούζου Σ., Εθνικόν Αρχαιολογικόν Μουσείον, Συλλογή Γλυπτών, Περιγραφικός Κατάλογος, Αθήναι 1967, ια’-κ’. Καρούζου Σ., «Το Εθνικό Μουσείο από το 1941», το Μουσείον 1 (2000), 5-14. (Πρόκειται για την εκ νέου δημοσίευση του κειμένου της Σ. Καρούζου, που περιλήφθηκε στα Πρακτικά του Α’ Συνεδρίου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Αθήνα 30 Μαρτίου-3 Απριλίου 1967, Αθήνα 1984, 52-63). Νικολακέα Ν., «Η προστασία των αρχαιοτήτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», στο Τσιποπούλου Μ. (επιμ.), «…Ανέφερα Εγγράφως», Θησαυροί του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, Αθήνα 2008, 57-59. Πασχαλίδης Κ., «Η ίδρυση, η ιστορία και οι περιπέτειες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, 130 χρόνια λειτουργίας σε μία διάλεξη». Διαθέσιμο στο www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=737#.UTcIWTbYhgU.f... Πετράκος Β.Χ., «Τα αρχαία της Ελλάδος κατά τον πόλεμο 1940-1944», Ο Μέντωρ 31 (1994), 73-185. Σάλτα Μ., «Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο», στο Γαρουφαλής Δ.Ν., Κωνσταντινίδη-Συβρίδη Ε. (επιμ.), Η Αρχαιολογία στην Ελλάδα. Οι μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα και οι θησαυροί των ελληνικών μουσείων, Αθήνα 2002, 116-119 (Σειρά: Ιστορία των Πολιτισμών Νο2, του περιοδικού «Corpus») Φλέσσα Β., Στα  Άκρα, συνέντευξη με τον ακαδημαϊκό Σ. Ιακωβίδη στη Νέα Ελληνική Τηλεόραση (ημέρα προβολής: Παρασκευή 26/10/2012, ώρα: 23:00). Διαθέσιμο στο www.ert.gr/webtv/net/item/8196-Spyros-Iakwbidhs-Archaiologos-Akadhmaikos... Χριστοπούλου Α., «Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και Νεότερη Ελλάδα. Παράλληλες Ιστορίες», «Αρχαιολογία & Τέχνες» 113 (Δεκέμβριος 2009), 5-10.
Πηγή: www.lifo.gr

Μόσχα προς Ουκρανία και ΔΝΤ: "Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία αλλά χωρίς εμάς"





"Καλή επιτυχία" εύχεται η Μόσχα πλέον στον ουκρανικό λαό γερμανο-χαζαρικής καταγωγής που κατοικεί στην δυτική Ουκρανία (το ρωσόφωνο κομμάτι που κατοικεί στην νοτιοανατολική Ουκρανία είναι μαζί της), που επέλεξε με αίμα και αγώνα να διαλέξει τον δρόμο του ΔΝΤ! Πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτοτυπία, προφανώς στους εξεγερθέντες κανείς δεν εξήγησε τι τους περιμένει από τουδε και στο εξής.
Ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών Άντον Σιλουάνοφ δηλώνει ότι το Κίεβο θα πρέπει να υλοποιήσει δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ικανοποιήσει τους όρους του Ταμείου, προαναγγέλοντας "ψαλίδι" της βοήθειας από τη Μόσχα
Η Ουκρανία θα πρέπει να υλοποιήσει δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ικανοποιήσει τους όρους του ΔΝΤ «τους ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτό το εγχείρημα».
Τα παραπάνω ανέφερε την Κυριακή ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών, Άντον Σιλουάνοφ, ενισχύοντας την αίσθηση πως η Μόσχα δεν θα συνεχίσει την παροχή βοήθειας προς Κίεβο, έπειτα από την αποπομπή του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανούκοβιτς.
Η Ουκρανία έχει ζητήσει δανειακή βοήθεια από το ΔΝΤ δύο φορές από το 2008, ωστόσο το Κίεβο ποτέ δεν έλαβε πακέτο στήριξης καθώς αρνήθηκε να υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα που έθεσε το Ταμείο.
Όταν ο αποπεμφθείς πρόεδρος Γιανούκοβιτς αποφάσισε να μην υπογράψει σύμφωνο συνεταιρισμού με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά να κάνει στροφή στη Ρωσία, η Μόσχα συμφώνησε να αγοράσει ουκρανικά ομόλογα αξίας 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων προκειμένου να στηρίξει το Κίεβο.
Μέχρι σήμερα η Ρωσία έχει επενδύσει 3 δισ. στο ουκρανικό χρέος, έχοντας παγώσει την παροχή περαιτέρω βοήθειας με την έναρξη της κρίση στην Ουκρανία και τις αντιρωσικές συγκεντρώσεις. 
Ας δούμε τώρα τι θα πάθουν οι Ουκρανοί επιλέγοντας το στρατόπεδο ΕΕ-ΔΝΤ
Όλα ξεκίνησαν με την απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να ακυρώσει την συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ε.Ε. Μια συμφωνία που, αν τελικά υπογραφόταν, θα απέκοπτε την Ουκρανία από τον κύριο εμπορικό της εταίρο (την Ρωσία), με την οποία η βιομηχανία και οι οδοί μεταφοράς της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Ταυτόχρονα δε, η κατάργηση των τελωνειακών δασμών για τα ευρωπαϊκά προϊόντα θα σήμαινε επίσης την πτώχευση για πολλές ουκρανικές βιομηχανίες.Δηλαδή επέρχεται λαίλαπα ανεργίας.
Οι όροι της συμφωνίας, η οποία περιλαμβάνει την εισαγωγή των κανόνων της ΕΕ, θα απορρύθμιζε δραματικά της αγοράς εργασίας, αφού επιτάσσει την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων με πρόσχημα την μείωση του δημόσιου χρέους, με σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις, παρόμοιες με τα προγράμματα λιτότητας της Ε.Ε. που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, τη Ρουμανία και στον ευρωπαϊκό νότο.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει ήδη αρνηθεί στην Ουκρανία μια πιστωτική συνδρομή, επειδή η κυβέρνηση αρνείται να αυξήσει την τιμή του φυσικού αερίου κατά 40%, μια κίνηση που αναπόφευκτα θα οδηγούσε στον θάνατο πολλών ανέργων και συνταξιούχων που θα αδυνατούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς για την θέρμανση!
Παράλληλα θα μετατρέψουν τη χώρα σε ένα τεράστιο «στρατόπεδο συγκεντρώσεως» για τις γερμανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να παράγουν σε χαμηλότερες τιμές από εκείνες των μισθών στην Κίνα. Την ίδια στιγμή, οι φυσικοί πόροι της χώρας, η μεγάλη και εύφορη ενδοχώρα της και η εγχώρια αγορά των 46 εκατομμυρίων κατοίκων, αποτελούν "κρέας για τα οικονομικά κανόνια" των γερμανικών και ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
Πάνω σ’ αυτό το υπόβαθρο οφείλουμε να διερευνήσουμε τα βασικά αίτια που η ΕΕ και η γερμανική κυβέρνηση πατρονάρουν και χρησιμοποιήσουν τις διαδηλώσεις στο Κίεβο για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Στην ίδια γεωστρατηγική σκακιέρα παίζει και η αμερικανική κυβέρνηση, η οποία συστηματικά επεκτείνει τη στρατιωτική της παρουσία στην Ασία για να περικυκλώσει την Κίνα και να υπονομεύσει την επιρροή της στην περιοχή.
Λίγοι γνωρίζουν ότι η Κίνα έχει νοικιάσει 5% των εκτάσεων της ουκρανίας για επισιτιστικούς λόγους. Είναι φανερό ότι με την κίνηση αυτή η Νέα ΄Ταξη Πραγματων που χρησιμοποιέι ΗΠΑ-ΕΕ-ΔΝΤ θέλει να στριμώξει τις ενοχλητικές έταιρες υπερδυνάμεις.
Τώρα η Ουκρανία θα περπατήσει τον δύσκολο δρόμο που επέλεξε, αλλά οι πολίτες τους δεν ενημερώθηκαν, και είναι πολύ αμφίβολο εάν θα υπάρξουν κάποιοι να τους βγάλουν στους δρόμους σ ελίγο καιρό που τα όνειρα τους θα έχουν γίνει κυριολεκτικά σκόνη.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr



Ζητείται κράτος δικαίου



Στην ενίσχυση του νοσηλευτικού προσωπικού του Νοσοκομείου Κρατουμένων «Άγιος Παύλος» των φυλακών Κορυδαλλού αναμένεται να προχωρήσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά τις τραγικές εικόνες που ανήρτησαν χθες το βράδυ σε λογαριασμό που δημιούργησαν στο Twitter οι κρατούμενοι, με το όνομα: @kolastirio.

Σημειώνεται ότι ήδη έχει κατατεθεί τροπολογία για την αποφυλάκιση καταδίκων που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και εκτίουν ποινές έως 10 χρόνια, εφόσον έχουν εκτίσει τα δύο πέμπτα της ποινής τους.

Την ίδια ώρα, με σημερινή τους ανάρτηση στον λογαριασμό τους στο Twitter οι 180 κρατούμενοι, που διανύουν την 7η ημέρα απεργίας πείνας, ζητούν την απόσυρση της τροπολογίας διότι, όπως τονίζουν, «πρόκειται για μια πρόχειρη νομοθετική ρύθμιση που δεν λύνει κανένα πρόβλημα».





Tι προβλέπεται στην τροπολογία

Με την τροπολογία απολύονται όσοι κατάδικοι εκτίουν ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης έως δέκα χρόνια και πάσχουν από «σκλήρυνση κατά πλάκας, ημιπληγία, παραπληγία, ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς ή νεφρού, έχουν καρκίνο ή είναι οροθετικοί». Στην ίδια τροπολογία εντάσσονται και οι μητέρες που εκτίουν ποινές έχοντας στη φυλακή και τα ανήλικα παιδιά τους.

Οι κρατούμενοι θα κληθούν να προσκομίσουν έγγραφα δημόσιου θεραπευτικού ιδρύματος από τα οποία θα προκύπτουν τα νοσήματα από τα οποία πάσχουν.

Της συγκεκριμένης ρύθμισης, πάντως, εξαιρούνται καταδικασμένοι για τρομοκρατία, παιδεραστία, οργανωμένο έγκλημα αλλά και καταχραστές του Δημοσίου.

Πηγές του Υπουργείου Δικαιοσύνης διευκρίνιζαν ότι την παρούσα ρύθμιση την επιβάλλουν «λόγοι υγείας των κρατουμένων στα καταστήματα κράτησης, καθώς και λόγοι ανθρωπιστικοί για ευπαθείς ομάδες του σωφρονιστικού πληθυσμού».

Το κολαστήριο του Κορυδαλλού

Οροθετικοί, καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς και άλλοι χρόνια πάσχοντες κρατούμενοι, 180 τον αριθμό, πραγματοποιούν απεργία πείνας και απευθύνουν διά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έκκληση για βοήθεια.

Για τον λόγο αυτό καλούν τη Δευτέρα στις 9.00 το πρωί σε συγκέντρωση έξω από το θεραπευτήριο-κολαστήριο.

Οι φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν το βράδυ του Σαββάτου από τους κρατουμένους του νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού προκαλούν -αν μη τι άλλο- αποτροπιασμό και ντροπή.

Οι 180 απεργοί κάνουν έκκληση για βοήθεια, καθώς ο κίνδυνος, όπως αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωση στο Twitter, εξάπλωσης φυματίωσης και ψώρας απειλεί τις ζωές νοσηλευομένων, εργαζομένων και των περιοίκων.



Προσοχή, ακολουθούν εικόνες που περιέχουν σκληρό περιεχόμενο. Οι λεζάντες των φωτογραφιών αποτελούν σχόλια των κρατουμένων στο Twitter:



ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ-----ΑΠΟΘΗΚΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ-----ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ-----ΑΠΟΘΗΚΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ-----ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ---ΒΟΗΘΗΣΤΕ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ---ΒΟΗΘΗΣΤΕ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ  ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΔΙΟΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΕΧΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΠΕ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΔΙΟΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΕΧΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΠΕ


ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΨΩΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΨΩΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ


ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΨΩΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΨΩΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΕΔΩ Κ 6 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΕΔΩ Κ 6 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΨΥΧΩΝ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ,ΨΩΡΑΣ Κ.Λ.Π
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΨΥΧΩΝ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ,ΨΩΡΑΣ Κ.Λ.Π


ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ-ΤΡΩΓΛΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟΥ-ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ-ΤΡΩΓΛΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟΥ-ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ


ΑΥΤΟΣ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΤΡΩΘΕΙ
ΑΥΤΟΣ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΤΡΩΘΕΙ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΔΙΑΒΟΥΝ ΤΗ ΚΟΛΑΣΗ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΔΙΑΒΟΥΝ ΤΗ ΚΟΛΑΣΗ


ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ Η 'ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ' ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ Η 'ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ' ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ  ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ


180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ,ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΣ,ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΜΕΝΟΙ,ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ ΣΑΠΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
180 ΑΠΕΡΓΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ,ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΣ,ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΜΕΝΟΙ,ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ ΣΑΠΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

7 Φεβ 2014

ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ!!! Σε βιβλίο της Γ' Γυμνασίου διδάσκουν τα παιδιά ότι τα ....!


ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ!!! Σε βιβλίο της Γ' Γυμνασίου διδάσκουν τα παιδιά ότι τα Ίμια δεν ανήκουν πουθενά! Καμμία αναφορά στην θυσία των τριών ηρώων που χάθηκαν το 1996...



Ποια γεγονότα διαδραματίσθηκαν στα Ίμια; Μήπως η Ελλάδα σήκωσε… μπαϊράκι και τα διεκδικεί από την Τουρκία; Ο μαθητής της Γ’ Γυμνασίου δεν γνωρίζει εάν τα Ίμια ανήκουν στην Ελληνική Επικράτεια και υιοθετεί την θεωρία της Τουρκίας περί «γκρίζων ζωνών».
Συγκεκριμένα, στο βιβλίο της ιστορίας της Γ' Γυμνασίου (που εκδόθηκε το 1997), τα παιδιά μας μαθαίνουν ότι οι βραχονησίδες των Ιμίων “δεν ανήκουν στην Ελλάδα” και ότι τα διεκδικούμε με την Τουρκία! Ναι, ναι καλά διαβάσατε...



Εντέχνως παραμένει ασαφές το γεγονός ότι η Τουρκία έκανε απόβαση σε αυτά και θεωρείται «ασήμαντη» -και φυσικά μη αναφερόμενη- λεπτομέρεια το ότι έχασαν τη ζωή τους τρεις αξιωματικοί του Πολεμικού μας Ναυτικού. Επίσης, δεν γίνεται πουθενά λόγος για πολεμική επιχείρηση, εκ μέρους της Τουρκίας, με στόχο την κατάληψή τους, πόσο μάλλον δε ότι τα Ίμια είναι δύο βραχονησίδες και όχι μία.


Στο βιβλίο «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία» [(ΙΤΥΕ (ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ), ISBN 978-960-06-02774-9, έκδοση (2013)] στην ενότητα 58 (σελίδα 163) με τίτλο: «Η Ελλάδα στην μεταψυχροπολεμική εποχή (1989-2001)» αναφέρεται επί λέξει: 

«Την ίδια εποχή, με αφορμή την διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)». 

Αυτή και μόνον αυτή είναι η αναφορά που γίνεται για τα γεγονότα των Ιμίων.

Παρά το γεγονός ότι τα προηγούμενα έτη υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες για τα λάθη του βιβλίου και τις σχετικές διορθωτικές κινήσεις που έκανε το Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης, (αποστέλλοντας διευκρινιστική εγκύκλιο προς τους εκπαιδευτικούς λέγοντάς τους να προσθέσουν ότι η διεκδίκηση της Βραχονησίδας Ίμια έγινε από την Τουρκία), το βιβλίο ξανατυπώθηκε και το 2013 με το ίδιο «λάθος»!
Από το 1997 που εκδόθηκε για πρώτη φορά το βιβλίο μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά. Το Υπουργείο Παιδείας μετακόμισε από την οδό Μητροπόλεως στο Μαρούσι. Στον υπουργικό θώκο κάθισαν διαδοχικά πέντε Υπουργοί Παιδείας (Ε. Στυλιανίδης, Α. Σπηλιωτόπουλος, Α. Διαμαντοπούλου Γ. Μπαμπινιώτης και Κ. Αρβανιτόπουλος), απολύθηκαν χιλιάδες εκπαιδευτικοί, έκλεισαν σχολεία, αλλά το βιβλίο της Ιστορίας Γ΄ Γυμνασίου, παρέμεινε το ίδιο και διδάσκεται με ιστορικά «λάθη» στα παιδιά.

Τι γίνεται όμως εάν κάποιο παιδί γράψει σε ενδεχόμενη ενδοσχολική γραπτή εξέταση ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελλάδα, ότι η Τουρκία έκανε απόβαση σε αυτά και ότι τρεις αξιωματικοί βρήκαν τραγικό θάνατο; 

«Είμαστε υποχρεωμένοι να βαθμολογήσουμε με χαμηλό βαθμό το γραπτό του μαθητή καθώς βρίσκεται εκτός θέματος», επισημαίνει στο http://www.crashonline.gr, καθηγητής της Μέσης Εκπαίδευσης και προσθέτει: 

«Οι οδηγίες που έχουμε από το Υπουργείο Παιδείας είναι σαφείς, οφείλουμε να βαθμολογούμε τα γραπτά, βάσει με τα όσα περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Εάν μάλιστα κάποιος εκπαιδευτικός μιλήσει στα παιδιά για ιστορικά γεγονότα, όπως για παράδειγμα τα Ίμια, και αναφέρει περισσότερες λεπτομέρειες, κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι εγείρει εθνικό θέμα και να περάσει από πειθαρχικό»!